Als je kind op cognitief gebied voorloopt, ben je misschien geneigd te denken dat dit op alle gebieden zo is. Dat is meestal niet het geval en het is belangrijk om je dat te realiseren. Een kind kan dingen verstandelijk gezien begrijpen, maar deze bijvoorbeeld emotioneel nog niet goed verwerken, of nog niet groot of handig genoeg zijn om er iets mee te kunnen doen.
Dit noemen we een asynchrone ontwikkeling. Dat klinkt ernstig, maar is het niet. Het betekent eigenlijk alleen dat er als het ware verschillende leeftijden in een kind zitten. Nu is dat volgens mij bij de meeste kinderen het geval, maar bij hoogbegaafde kinderen zijn de verschillen veel groter, vooral door de cognitieve voorsprong.
Een kind van 9 kan op cognitief gebied 14 zijn, op sociaal gebied 12, lichamelijk en emotioneel gewoon 9 en op motorisch gebied 7. Het kan heel lastig zijn om hier goed op in te spelen, maar het helpt al enorm als je begrijpt dat de ontwikkeling van een kind niet op alle vlakken even snel gaat en dat dit normaal is.
Je kunt je voorstellen dat dit tot onbegrip en problemen met de omgeving kan leiden. “Jij bent toch zo slim? Waarom doe je dan zo kinderachtig?” Eh, nou, omdat het gewoon een kind is dus.
Op school ben je hier vast al wel eens tegenaan gelopen, met alle moeizame gesprekken van dien. Misschien helpt deze uitleg om het duidelijk te maken.
Maar ook in de opvoeding kom je dit tegen, al speelt het daar subtieler. Wees eens eerlijk: verwacht jij op basis van zijn ‘oudere’ manier van doen dingen van je kind die hij eigenlijk nog niet kan? Vergeet je wel eens dat hij pas 6 is en ben je verbaasd als hij zich gedraagt als een 6-jarige?
Kijk goed naar je kind, breng voor jezelf in kaart hoe het bij jou kind werkt en probeer daar een zo goed mogelijk evenwicht in te vinden. Dat kan dus een eigen aanpak voor ieder kind in je gezin betekenen.
Jouw kind is uniek, net als iedereen š