Wat is is dat nou precies, hoogbegaafdheid? Eigenlijk is er niemand die het precies weet, ook al is er veel over geschreven. Er zijn zoveel verschillende modellen en beschrijvingen die allemaal op een eigen manier kloppen en ook hun onvolkomenheden hebben. Wat voor mij wel heel duidelijk is, is dat het meer omvat dan alleen een hoog IQ of ‘heel slim zijn’.
De focus (vooral op scholen) ligt vaak op de cognitieve aspecten, terwijl juist de zijnskenmerken zo wezenlijk zijn voor hoogbegaafden. Dit zijn de aspecten die zowel maken dat je ‘jezelf’ bent, als maken dat je je vaak ‘anders’ en onbegrepen voelt. Wat zou het mooi zijn als daar meer echte aandacht voor is. Hoeveel begrip en ruimte zou dat geven?
Zelf vind ik de definitie vanuit het Delphi-model een mooie omschrijving:
“’Een hoogbegaafde is een snelle en slimme denker die complexe zaken aankan. Autonoom, gedreven en nieuwsgierig van aard. Een sensitief en emotioneel mens, intens levend.”
Mooi positief, toch? Maar misschien ook nog een beetje vaag. Ik vertel je dan ook graag meer over hoogbegaafdheid en mijn visie daarop.
Om te voorkomen dat dit een gigantisch lange pagina wordt, heb ik mijn verhaal opgeknipt in delen. Lees hieronder meer over: